"...อาชีพตอนนี้ก็ไม่ได้ทำอะไรมากมาย แต่เมื่อก่อนผมเป็นผู้บริหารบริษัทใหญ่ ที่มีชื่อเสียงบริษัทหนึ่ง และมีธุรกิจส่วนตัวหลายอย่าง ซึ่งถ้าบอกไปแล้วทุกท่านก็คงพอทราบกันดี แล้วที่สนใจมาเรียนคอมพิวเตอร์ที่ชมรมโอพีพีวายเพราะได้ทราบข่าวสารทางหนังสือพิมพ์ และโทรทัศน์บ้าง แล้วอีกอย่างก็ตั้งใจว่าจะมาเรียนตั้งนานแล้วแต่ว่ายังไม่มีเวลาและก็ยังไม่มีโอกาส ช่วงหลังๆ นี้ก็พอที่จะหาเวลาได้ เลยตัดสินใจที่จะมาเรียนคอมพิวเตอร์เพราะว่าเมื่อตอนที่ทำงานอยู่ก็มีแต่ลูกน้องทำให้หมดเลย ตัวเองได้แต่สั่งอย่างเดียว แล้วทีนี้ถ้าลูกน้องไม่อยู่จะเอาอะไร หรือจะเปิดอะไร จะหาอะไรรู้สึกว่ามันทำไม่ได้ ....

... ก็เลยตัดสินใจว่า เราควรมาเรียนนะ และเราน่าจะแสวงหาความรู้จากคอมพิวเตอร์ได้ แต่ถ้าเราไม่มีความรู้นี่เราก็ไม่สามารถที่จะเข้าไปในเว็บต่างๆ ได้ ฉะนั้นเลยตัดสินใจที่จะมาเรียนที่ชมรมโอพีพีวาย เพราะโอพีพีวายนี่จะรับคนที่มีอายุตั้งแต่ 45 ปีขึ้นไป ซึ่งก็เหมาะสมเพราะว่ากลุ่มที่มาเรียนก็มีอายุ 45 ปีขึ้นไปทั้งนั้น บ้างก็ 60 บ้างก็ 70 ก็มี และทีนี้ก็ไม่เกิดความแตกต่างขึ้นเวลาที่มาเรียน แต่ว่าทีนี้เวลาเรียนบางคนอาจจะเร็วบ้างช้าบ้าง เราก็รอกันได้ แล้วก็เกิดความสนุกสนานกันทุกคนที่มาเรียน และเวลาที่มาเรียนแล้วได้ความรู้มาก เพราะว่าทางชมรมโอพีพีวายมีการจัดพิมพ์หนังสือที่เอาแต่เนื้อหาสำคัญๆ มารวมไว้หมดเลย ในเมื่อเราเรียนจบแล้วรู้บ้าง ไม่รู้บ้าง เราก็พอจะใช้คอมพิวเตอร์ได้อย่างคล่องพอสมควร และหนังสือเล่มนั้นมีประโยชน์มาก จัดพิมพ์มาโดยเฉพาะผู้สูงอายุเลย แล้วยังได้เพื่อนใหม่ด้วย พอเรียนจบก็นัดกันไปโน้นไปนี่ มีนัดไปทานข้าว 2 เดือน มาพบกันครั้งหนึ่ง และผมคิดว่าถ้ามีโอกาสก็จะกลับมาเรียนในระดับที่ Advance ขึ้นครับ จริงๆ แล้วเมื่อก่อนผมคิดว่าคอมพิวเตอร์เป็นอะไรที่ยุ่งยาก แต่พอจริงๆ แล้วมันไม่ได้ยุ่งยากเลย มันง่ายมากๆเลย แต่เราต้องมาเรียนรู้เบื้องต้นกันสักนิดนึง เพราะฉะนั้นจึงขอเรียนเชิญ ผู้สูงอายุทั้งหลายถ้ามีเวลาว่างแล้ว ก็อยากให้มาเรียนคอมพิวเตอร์ที่ชมรมโอพีพีวายกันจะได้ความรู้มากเลย เพราะครูผู้สอนที่ชมรมก็ให้ความเป็นกันเองกับเรามากเลย และผมก็ดีใจมากที่ได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชมรมโอพีพีวายครับ"